Bedrijventerrein Nieuw Reijerwaard

4.1 Ontstaansgeschiedenis

Korte bewoningsgeschiedenis

Het plangebied Nieuw Reijerwaard is vanaf het Holoceen (vanaf circa 10.000 jaar geleden) bewoond geweest. De oeverwallen langs de rivieren in de omgeving van het plangebied blijken sinds het ontstaan ervan al uitstekende locaties te zijn waar de mens zich - omgeven door een waterrijk landschap - heeft gevestigd. Na verlanding van de geulen ontstonden als gevolg van differentiële klink stroomruggen. De oudste stroomruggen zijn ontstaan in het neolithicum. De oude stroomruggen, geulafzettingen en rivierduinen in deze regio waren aantrekkelijke locaties voor vestiging vanaf het laat neolithicum (2850-2000 voor Chr.). De lager gelegen klei- en veengebieden werden vanaf de ijzertijd (800 tot 12 voor Chr.), de Romeinse tijd ( 12 voor tot 450 na Chr.) en de middeleeuwen bewoond.

Uit de vroege middeleeuwen zijn weinig sporen bekend, wat te maken kan hebben met de vele inbraken van de zee en daaropvolgende overstromingen en de algemene terugloop in de bewoningsdichtheid in Holland. Met name het verloren gaan van de Riederwaard ging met enorme krachten gepaard en heeft derhalve zeer waarschijnlijk tot een verslagen top van het toenmalige landschap geleid.

Op het minuutplan van het plangebied (ca. 1811-1830), is de huidige infrastructuur in het plangebied duidelijk te herkennen (de Verbindingsweg en de Krommeweg). Het gebied is onbebouwd. Ter plaatse van wat nu de Hoogzandweg is, ligt dan de Blaakwetering. Direct ten westen van het plangebied ligt een rij woningen langs de Koninklijke straatweg, in het plangebied zelf ligt één boerderij.

Op de topografische kaart van 1938 zijn langs de Voorweg meerdere woningen zichtbaar. Ook langs de Krommeweg is inmiddels sprake van meer bebouwing.

Op de topgrafische kaart van 1968 is een groeiend aantal kassen te zien in het plangebied.

Figuur 11: uitsnede topografische kaart 1938 (links) en 1968 (rechts) (bron: www.watwaswaar.nl)

Op de topografische kaart van 1981 valt de realisatie van de Verbindingsweg en Rijksstraatweg in de huidige vorm op. De topografische kaart van 1995 toont de start van de ontwikkeling van Veren Ambacht.

Figuur 12: uitsnede topografische kaart 1981 (links) en 1995 (rechts) (bron: www.watwaswaar.nl)

Bodem en hoogteligging

De gemiddelde maaiveldhoogte in het plangebied ligt op circa NAP -1,4 a -1,5 meter. Lokaal kan het maaiveld in het plangebied lager (tot circa NAP -2,0 meter) of hoger liggen (tot circa NAP -1,0 meter). Over het algemeen bestaat de deklaag in het plangebied uit klei variërend van maaiveld tot circa 1,5 tot 2 meter beneden maaiveld met daaronder een veenpakket met een dikte variërend van circa 2 tot 5 meter. Onder de veenlaag is een laag klei en leem aanwezig. De deklaag heeft een dikte van circa 13 à 14 meter.

Figuur 13: uitsnede hoogteligging uit de AHN (bron: www.ahn.nl)